ေနာက္ေန႔ မနက္ (၄)နာရီမွာ မၾကီးအိပ္ရာကထပီး ဘုရားကို ဆြမ္း၊ ပန္း၊ ေရခ်မ္း၊ ဆီမီး၊ အေမြးတိုင္ကပ္ပီး သံဗုေဒၶကို ပုတီး (၃)ပတ္စိတ္ပီး ပူေဇာ္ေနမိတယ္၊ မၾကီးရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ပဌာန္းရြတ္ပီးပူေဇာခ်င္မိတယ္ ဒါေပမဲ့ ပဌာန္းအက်ယ္ကို မၾကီးမရဘူးျဖစ္ေနတယ္၊ပါဠိအတိုကေလးဘဲရြတ္ေနမိတယ္တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ မၾကီး ေဘးနားက လူတစ္ေယာက္က ပဌာန္းအက်ယ္ရြတ္ေနတယ္ မၾကီးလည္း ဘာရမလဲ ေကာ္ပီယူေတာ့တာေပါ့ ဟဲ ဟဲ ( copy, paste က computer သမားတိုင္း တတ္တယ္ေလ၊ တတ္သည့္ ပညာမေနသာေပါ့ဟာ)၊ ေနာက္မွမိသားတစ္စုႏွင့္ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ၾကနဲ႔ ေပ်ာ္ၾကရတယ္။
ေန႔လည္ (၁၁)နာရီေလာက္မွ ကားႏွင့္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ကင္ပြန္းစခန္းထိ ျပန္ဆင္းလာၾကတယ္။ ေနာက္မွ ကိုယ့္ကားႏွင့္ ခ်ိန္းပီး ပဲခူးကိုျပန္လာတာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ အေတြအၾကံဳေတြျပန္ေျပာၾက၊ ေျပာင္ေနာက္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကတဲ့ ေပ်ာ္စရာခရီးစဥ္ကေလးပါ။
No comments:
Post a Comment