မၾကီးပါခ်ဴးတို႔ ဘုတလင္ျမိဳ႕၊ အထက ေက်ာင္းၾကီးက စာသင္ေဆာင္ေပါင္း ၇ေဆာင္ရွိတယ္။ ရံုးခန္းတစ္ေဆာင္၊ စာၾကည့္တိုက္ တစ္ေဆာင္ေရာဆို ၁၁ေဆာင္ေပါ့။ အေဆာင္ေတြကို ေက်ာင္းစည္းရိုးနား ကပ္ပီး ေဆာက္ထားတာ အ၀ိုင္းလိုက္ၾကီးေပါ့။ ေက်ာင္း၀င္းၾကီး အလည္ေကာင္မွာ ကုကၠိဳပင္ၾကီးေတြက ေအာက္ေျခရွင္းပီး အေပၚမွာ သစ္ခက္ခ်င္း ယွက္ေနၾကတာ။ ေနေပ်ာက္မထိုးဘူး အရိပ္ေကာင္းတယ္။ အဲဒီကြင္းထဲမွာဘဲ ေဘာလံုးကြင္း ရွိတယ္။ ေဘာလံုးကြင္းထဲမွာ ထုတ္စည္းတိုးကြင္း ေဖါက္ေပးထားတယ္။ စာသင္ေဆာင္ အားလံုးကို ဘုတလင္ျမိဳ႕က နာမည္ေက်ာ္ေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကို ေပးထားတယ္။ သံခ်ိဳေဆာင္၊ ျမ၀တီေဆာင္၊ ဗႏၶကေဆာင္၊ ဗႏၶဳလေဆာင္၊ ခံုမင္းၾကီးေဆာင္၊ ကတ္ေဆာင္ (ေနာက္မွတိုးပီး ကပ္မိုးကပ္ကာနဲ႔ ေဆာက္ထားလို႔ပါ)၊ ခြင့္လႊတ္ပါ ေနာက္တစ္ေဆာင္ နာမည္က မၾကီးေမ့ေနတယ္။ စာၾကည့္တိုက္ အေဆာင္ကိုေတာ့ ဆရာေတာ္ဗုဓ္ေဆာင္ ဆိုပီး နည္မည္ေတြ ေပးထားတယ္။
မၾကီးတုိ႔ ပထမတန္းက အေဆာင္က သံခ်ိဳေဆာင္ပါ။ တစ္ထပ္ေဆာင္ ေလွခါး ၃ထစ္ရဲ႕ေအာက္မွာ အုတ္ခံုတစ္ခုခံထားတယ္။ အဲဒီအုတ္ခံုဟာ မၾကီးတို႔ ေက်ာက္တံေသြးတဲ့ ေနရာေပါ့။ မၾကီးပါခ်ဴး ပထမတန္းမွာ အတန္းစတက္ေတာ့ ေမေမက ေက်ာင္းကို လိုက္မပို႔ေတာ့ဘူး။ မၾကီးထက္ အၾကီး မမၾကီးကဘဲ မၾကီးႏွင့္ ညီမေလးကို ေက်ာင္းလိုက္အပ္ေပးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မမၾကီးက ၅တန္းကိုေရာက္ေနဘီ။ မၾကီးက ပထမတန္း ညီမေလးက သူငယ္တန္း။ေက်ာင္းသြားရင္ တစ္ပတ္မွာ ၂ခါေလာက္ ေမေမက ဘိန္းမုန္႔ အၾကီးၾကီးတစ္ခုစီ ၀ယ္ေၾကြးတယ္။ တစ္ခုကို ၂၅ျပား ေပးရတယ္။ မၾကီးၾကိဳက္တယ္ေလ။ ေက်ာင္းမွာ၀ယ္စားဘို႔ မုန္႔ဘိုးက တစ္ေယာက္ကို ၁၀ျပားစီရတယ္။ မၾကီးႏွင့္ အငယ္မက အေဆာင္တစ္ခုတည္းမွာ တက္ရတာ။ သြားအတူ လာအတူေပါ့။ ေက်ာင္းဆင္းဘီဆိုရင္ မၾကီးက အငယ္မအတန္းကို သြားပီး ေခၚရတယ္။
တစ္ေန႔မွာ ေန႔လည္ (၁၁)နာရီ ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ေလွခါးမွာ စုျပံဳတိုးေ၀ွ႔ပီး တြန္းရင္း ထိုးရင္း ဆင္းၾက တာေပါ့။ ညီမေလးကို တစ္ေယာက္က တိုးလိုက္တာ ညီမေလးက မထိမ္းႏိုင္ျဖစ္ပီး ေအာက္ကို က်မယ္လုပ္တာ မၾကီးက လွမ္းဆြဲပီး ဖက္လိုက္တယ္။ မၾကီးလဲ မထိမ္းႏိုင္ျဖစ္ပီး လဲက်သြားတာ ေလွခါးသံုးထစ္ရဲ႕ အလယ္ထစ္မွာ မၾကီးက ေအာက္က အငယ္မက အထက္က လဲက်သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ မၾကီးေျခေထာက္က ေလွခါးဆံၾကားထဲမွာ ေရာက္သြားေတာ့ ကလန္႔လိုက္သလို ျဖစ္သြားတယ္။ ဆရာမေတြလာကူပီး ဆြဲထူမွ ရတယ္။ မၾကီးက ေျခေထာက္နာလို႔ ငိုေနတဲ့ အခ်ိန္မွာဘဲ ေမေမေရာက္လာတယ္။ မၾကီးေျခေထာက္ကို ၾကည့္ပီး သမီး ဘိန္းမုန္႔ သြားစားရေအာင္ ေမေမ၀ယ္ေၾကြးမယ္ သြားစို႔ဆိုပီး လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းတယ္။ မၾကီးက လမ္းလည္း မေလွ်ာက္ႏိုင္ ဘိန္းမုန္႔လည္း စားခ်င္ ဘယ္္လိုလုပ္ရမွန္း မသိဘူး။ ေမေမ့ကို သမီးမသြားႏိုင္လို႔ သြား၀ယ္ေပးပါ ဆိုပီး ေျပာရင္းနဲ႔ ငိုေနတာေပါ့။ ေမေမကေတာ့ သိလုိက္တယ္ ခ်က္ခ်င္း မၾကီးကိုခ်ီပီး ေဆးရံုကို ေခၚသြားတယ္။ ဆရာ၀န္က စစ္ေဆးပီး ဓါတ္မွန္ရိုက္ယူခဲ့ဘို႔ ေမေမ့ကို ေျပာလိုက္တယ္။ မၾကီးေျခေထာက္ ကိုေတာ့ ၾကပ္စီးေပးလိုက္တယ္။
မၾကီးတို႔ငယ္ငယ္က ဘုတလင္ျမိဳ႕မွာ ဓါတ္မွန္ရိုက္တဲ့စက္ မရွိေသးဘူး။ မံုရြာကိုသြားပီး ရိုက္ရတယ္။ မံုရြာ မွာလည္း ေဆးရံုၾကီးမွာဘဲ ရွိတယ္ အျပင္ေဆးခန္းေတြမွာ ဓါတ္မွန္ခန္းရွိေသးဘူး။ မၾကီးေျခေထာက္ကို ဓါတ္မွန္ရိုက္ သြားမယ္ဆိုေတာ့ ေဖေဖကလည္းမရွိဘူး။ အိမ္ေဘးနားက အစ္မၾကီး တစ္ေယာက္ကို ေခၚပီးသြားရတယ္။ ဘုတလင္နဲ႔ မံုရြာက (၂၁)မိုင္ဘဲေ၀းတာ ဒါေပမဲ့ ကားကလည္းရွားေတာ့ မံုရြာေဆးရံုကို ညေန ၄နာရီမွေရာက္တယ္။ ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း မီးမလာဘူးတဲ့ ဓါတ္မွန္က ရိုက္လို႔မရေသးဘူး။ ည(၈)နာရီမွ မီးကလာမယ္ဆိုေတာ့ မီးလာေအာင္ ေစာင့္ရံုဘဲ ရွိေတာ့တာေပါ့။ မၾကီး ေရဆာလာတာနဲ႔ ေမေမက ေရေႏြးေတာင္းေပးတယ္ ပူလို႔ မေသာက္ႏိုင္တာနဲ႔ မေသာက္ဘဲ ေရငတ္ဘဲ ခံလိုက္တယ္။ ည(၈)နာရီထိုးေတာ့ မီးလာတာနဲ႔ ဓါတ္မွန္ရိုုက္တယ္။ ပီးေတာ့ ဘုတလင္ကို ျပန္ဘို႔ရာ ကားမရွိေတာ့တာနဲ႔ ေမေမ့သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို သြားအိပ္ၾကရတယ္။ ည(၁၀)နာရီေတာင္ ထိုးပီးဘီ။ ဆိုင္ကေန ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ႏွစ္ထုတ္ ေမေမက ၀ယ္လာပီး ညေနစာ ေျဖရွင္းၾကတယ္။ မစားႏိုင္ၾကဘူး အထုတ္အတိုင္းဘဲ လႊင့္ျပစ္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ေန႔ မနက္ေစာေစာ အိပ္ရာကထပီး ဘုတလင္ကို ျပန္လာၾကတယ္။ မၾကီးမွာ ပင္ပန္းလိုက္တာ ေမေမဆို စိတ္ေရာ လူေရာ ပိုပင္ပန္းတာေပါ့။
ေမေမက မၾကီးေျခေထာက္က်ိဳးတဲ့ ဓါတ္မွန္ကို ဆရာ၀န္ကိုျပေတာ့ ဆရာ၀န္က မယံုႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ မၾကီးေျခေထာက္ (ညိုသၾကီးရိုး)က တည့္မက်ိဳးဘဲ တေစာင္းက်ိဳးလို႔ေလ။ သူတို႔လည္း တစ္ခါမွ မၾကံဳဘူးလို႔ပါတဲ့ ဓါတ္မွန္ရိုက္တဲ့အခ်ိန္တံုးက မၾကီးမ်ား ေျခေထာက္ကို လႈတ္လို႔လားဆိုပီး ေမးတယ္။ ေနာ္တစ္ခါျပန္ရိုက္ရတယ္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဆရာ၀န္ၾကီးက သူကိုယ္တိုင္လိုက္လာပီး ေဆးရံုကားနဲ႔ဆိုေတာ့ မၾကီးလည္း သက္သာေတာေပါ့ အဲဒီရက္က ေဖေဖလည္း ေရာက္ေနဘီ။ ဓါတ္မွန္ျပန္ရိုက္ေတာ့လည္း အရင္ပံုအတိုင္းဘဲ ျပန္ထြက္လာေတာ့မွ ဆရာ၀န္ၾကီးက စိတ္ခ်သြားတယ္။ ေက်ာ္ပတ္တီး စည္းခိုင္းေတာ့တယ္။ ေျခေထာက္ကို သစ္သားျပား ၾကတ္စည္းနဲ႔ ေနရတာ တစ္ပါတ္နီးပါးေလာက္ရွိသြားတယ္။ မၾကီးက်ိဳးတဲ့ ေျခေထာက္ကို ရိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္မွန္ကို ထူးျခားျဖစ္စဥ္ဆိုပီး ေဆးရံုက ေတာင္းပီး ယူထားလိုက္ၾကတယ္။
မၾကီးကို အိမ္ေပၚကေန အိမ္ေအာက္ကို အဆင္းမခံဘူး အိပ္ရာနားမွာဘဲ စားစရာ ကစားစရာ အားလံုး ေပးထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ မၾကီးဘဲေလ မတ္တတ္ရပ္ပီး မသြားႏိုင္ေတာ့ ဖင္ထရြတ္ဆြဲသြားပီး ေဆာ့တာေပါ့ ဒါေပမဲ့ အိမ္ေပၚမွာဘဲေလ။ သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရာ ဖင္ထရြတ္ဆြဲပီး တစ္လခြဲၾကာေအာင္ ဘယ္သူ ေဆာ့ဘူးလဲ ဟင္...... ။
No comments:
Post a Comment