လုပ္လိုက္ေဟ့

မနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထဲ
အခ်ိန္တန္လို႔ ႏိုးေနေပမဲ့
လူကေတာ့ မထႏိုင္
ဆက္အိပ္ခ်င္ေသးတယ္ကြာ....

အိပ္ဖို႔ရာ ခြင့္မျပဳေတာ့
လူကသာ ကုန္းရုန္းထ
ေခါင္း ၾကီးက က်န္ေနခဲ့
မျဖစ္ေသးပါဘူး....

အားခဲကာ ထလိုက္ဦးမွ
တစ္ေန႔တာ လႈပ္ရွားဖို႔
အားေမြးအံုးမွ။

ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ၀မ္းနဲစရာ
စိတ္တိုစရာ စိတ္ေပါ့ပါးစြာ
အလုပ္တစ္ခု အဆင္ေျပေအာင္
အကြက္ေစ့ေအာင္ စဥ္းစားရင္း
တစ္စက္မွ မနားတဲ့ဒီစိတ္
ခႏၶာထက္ ပိုလႈပ္ရွားရ။

ထိုးျပီလား ေလးနာရီ
နာရီကုိ တစ္ခ်က္ၾကည့္ဖို႔
အခ်ိန္ေတာင္ မရခဲ့ပဲ
ပင္ပန္းစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရ။

တစ္ပတ္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးရက္
ေသာၾကာေန႔ ေရာက္ရင္ျဖင့္
နားရမယ္ ထိုအသိနဲ႔
အားတင္းကာ ထားေသာ္လည္း
ေလွ်ာ္စရာ အ၀တ္တစ္ပံု
မီးပူတိုက္စရာ အထုတ္တစ္ခု
တစ္ပါတ္စာ ၀ယ္ျခမ္းဦး။

ေအာ္........ လူ႔ဘ၀ရယ္
အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့
ဒီစိတ္ကေလး ေက်နပ္ေအာင္
ရုန္းကန္လို႔ အားတင္းကာ
လုပ္လိုက္ေပဦး........။

ေနရာလပ္မရွိ

ရုပ္ေခ်ာသလား
ထူးျခားျပီး ထြက္မလာတဲ့
ရြက္ၾကမ္းေရခ်ိဳ။

ပညာေတာ္သလား
လူတိုင္းန႔ဲ တန္းတူ
မထင္ရွားခဲ့။

ပိုက္ဆံရွိလား
ကိုယ့္အတြက္ မလိုအပ္ခဲ့
စိတ္မ၀င္စားတဲ့ တစ္ခ်က္။

..................
..................
.................

အခ်က္ေပါင္း မ်ားစြာ
ငါ့ဦးေႏွာက္မွာ ဗလာက်င္း
ထည့္မတြက္ခဲ့။

ဒါေပမဲ့ ငါ့ရင္မွာ
နင့္ကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေတြ
ပိုင္စိုးစြာ ယူထားတဲ့
ေနရာအားလံုး ျပည့္ေနျပီ။

အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္သူ

သမီးမေလး အိပ္ခ်င္ေနျပီ

မိတၳီလာ ကန္ေတာ္ေအာက္က

ဖားေကာက္တဲ့ ေတးေလးကို

ဖြဲ႔သီကာ ဆိုျပခဲ့ျပီး

ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တဲ့ ဒို႔ေမေမ။

သမီးမေလး အိပ္ခ်ိန္တန္ျပီ

ေျခတံရွည္ ဗိ်ဳင္းကေလးက

ျမဴးတူးကာ ပ်ံလို႔ေျပးေၾကာင္း

ေတးဆိုကာ သီကံုးလို႔။

ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တဲ့ ဒို႔ေမေမ။

သမီးမေလး အိပ္ခ်င္သူပါ

ခိုျဖဴ ခိုျပာ ခိုနက္တို႔ရဲ႕

ဟိုဒီပ်ံလို႔ အဖမ္းခက္ေၾကာင္း

သီၾကဴးကာ ေတးသံေလးနဲ႔

ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တဲ့ ဒို႔ေမေမ။

ညတာရွည္ ေမွာင္မိုက္ထဲ

လူးလွိမ့္ကာ ဘယ္ညာေစာင္းလုိ႔

ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတၱာရိပ္မွာ

သမီးမေလး တစ္ေရးအိပ္ဖို႔

သိပ္ေပးပါလား ဒို႔ေမေမရယ္..........။

ဆႏၵ

အတိတ္မွာ ျဖစ္ခဲ့သမွ်အားလံုး
တစ္စကၠန႔္ရဲ႕ ဟိုဘက္ထိ
ခ်န္ထားခဲ့လိုက္ပါ
ရတယ္.......

ကိုယ့္ရင္ထဲက အခ်စ္ကို
အခုခ်ိန္မွာ မင္းလက္ခံရင္
ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ေနမွာ
ငါပါ.......

လက္မခံႏိုင္လို႔ ထြက္သြားရင္လည္း
တံခါးေခါက္ကာ အသိမေပးခဲ့ပါနဲ႔
ေျဖးေျဖးေလး တိတ္ဆိတ္စြာ
က်န္ေနခဲ့ ပါရေစ..........

ငယ္ငယ္တံုးက.............(၆)

ပါခ်ဴး (၆)တန္းတံုးက ေအးခ်မ္းတဲ့ အညာေဆာင္း တစ္ခုရဲ႕ ညေနပိုင္းေလး တစ္ခုမွာ ပါခ်ဴး ထမင္းအိုးတည္ဘို႔ မီးေမႊးလိုက္တယ္။ ေနာက္ပီး ေရေႏြးအိုး တည္လိုက္တာေပါ့။ ဆန္ ႏို႔ဆီဗူး (၆)ဗူးကို ေရေဆး လိုက္တယ္ မႏိုင္တႏိုင္ ထမင္းအိုကို ေရေတြေရာ မျပီး မီးဖိုနားကို ယူလာတယ္။ ေရေႏြးအိုး ပြက္ေတာ့ မီးဖိုေပၚကေန ခ်ျပီး မီးဖိုေဘးနားမွာ ကပ္ထား လိုက္တယ္။ ေမေမက ေရေႏြး ၾကိဳက္တတ္ေတာ့ ေရေႏြး ထည့္ေပးဘို႔ပါ အာရံုက ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ အငယ္မ တစ္ေယာက္က ထန္းပင္ျမစ္(ထန္းျမစ္) တစ္ေခ်ာင္းကို မီးဖိုမွာ လာထိုး ထည့္တယ္။ ထမင္းအိုးက မီအရွိန္ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔မွ ထမင္းေကာင္း မယ္ေလ။ ထန္းပင္ျမစ္ ဖုတ္လိုက္ရင္ ထင္းေခ်ာင္း ထိုးဘို႔ ေနရာ မရွိေတာ့လို႔ မီးအရွိန္ မေကာင္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ပါခ်ဴးလညး္ ထန္းပင္ျမစ္ ဖုတ္ခ်င္တဲ့ အငယ္မကို ေဒါသျဖစ္မိတယ္ ဒါေလာက္မွ မသိရပါ့မလား ဆိုပီးေပါ့။ မီးဖိုထဲ ထိုးထည့္ထားတဲ့ ထန္းပင္ျမစ္ကို ေဒါသနဲ႔ ဆြဲႏႈတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ခုနက ခြင္ေပၚကေန ခ်ထားတဲ့ ေရေႏြးအိုးကို တိုက္ခ်မိပါေရာ..... ကြက္တိဘဲ ပါခ်ဴး ဘယ္ဘက္ ေျခေထာက္ ေပၚကို တည့္တည့္ဘဲ..... ပူလိုက္တာ..... ဘယ္လို ေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး...... အခုခ်ိန္ထိ အဲဒီ ခံစားခ်က္ကို မေမ့ေတာ့ဘူး...... ပူလြန္းလို႔ လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ လက္ႏွီးစုတ္နဲ႔ ေျခေထာက္ကို ဖိလိုက္မိတယ္... အေရခြံေတြ လန္ျပီး ေဖြးကနဲ ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ ပါခ်ဴး ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး..... ေမေမ ေရာက္လာျပီး ေဆးျပာရည္ေတြ ပုလင္းလိုက္ ေလာင္းခ်လိုက္မွဘဲ ေအးသြားေတာ့တယ္....... တစ္ခဏေလး ျဖစ္လိုက္မိတဲ့ ေဒါသဟာ တစ္သက္စာ ပါခ်ဴး သင္ခန္းစာဘဲ...... ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္ထိ ေဒါသထြက္တဲ့ အၾကိမ္ အေရတြက္ နဲေအာင္ေတာ့ လုပ္လို႔ ရတယ္။ လံုး၀ ေဒါသ ကင္းေအာင္ေတာ့ မလုပ္ႏိုင္ ေသးပါဘူး။ ပါခ်ဴး ေျခေထာက္မွာ ပူေနတဲ့ အပူေတြကို ေအးသြားေအာင္ ေမေမက ေဆးျပာရည္ေတြ ေလာင္းထည့္ ေပးသလို..... အခုခ်ိန္မွာ ပါခ်ဴး ရင္ထဲက အပူေတြကို ေအးသြားေအာင္ ေမေမ ဘယ္လုိလုပ္ေပးမွလဲ??????????????

အျဖဴေရာင္ ေနရာေလး

ေပ်ာ္စရာ မွန္သမွ်

ကိုယ့္ရင္ခြင္မွ ယူသြားလုိက္ပါ

ကိုယ္ေက်နပ္စြာ ေပးလုိက္ပါ့မယ္။

ပူပင္စရာ မွန္သမွ်

ကိုယ့္ရင္ခြင္မွာ ထားခဲ့လိုက္ပါ

ကိုယ္ေက်နပ္စြာ ခံယူပါ့မယ္။

မယံုဘူးလား............

ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲ ၀င္ၾကည့္လုိက္ပါ

မင္းအတြက္ အဦးဆံုးေနရာေလးဟာ

အျဖဴေရာင္ကေလးပါကြယ္။

စက္တဘၤာ (၁)ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္ေသာ က်ားေလး၏ (၂၂)ႏွစ္ေျမာက္ ေမြ႔ေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း (၁၀၀)တိုင္ စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္း ကိုယ္၏ခ်မ္းသာျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုျပီး လိုအင္ဆႏၵမွန္သမွ် တစ္လံုးတစ္၀တည္း ျပည့္စံုပါေစ။ မိမိခ်စ္ေသာ သူမ်ားနဲ႔ တစ္သက္ အတူမကြဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေစ။