မိုး

မိုးေရေဖြးေဖြး

ေအးေအးထဲမွာ

ႏွစ္ေယာက္အတူ

ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔

ကမၻာတစ္ခု

တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့

ခဏတာေလး

အခ်ိန္ေလးကို

တစ္သက္စာတမ္း

မွန္းဆလို႔လြမ္း

ျဖစ္ဘို႔ဆိုတာ

သိခဲ့ရင္ေလ.......

မိုးေတြရြာတိုင္း

ထင္မိစိတ္မွာ

အလြမ္းမိုးတို႔

ရင္ထဲသဲသဲ

ရႊဲရႊဲနစ္ေအာင္

မႊန္းၾကပ္ႏွလံုးသား

မ၀အသက္ရွဴ

မွ်င္းမွ်င္းအသက္နဲ႕

ဆက္မိေနျပီ.......

ဒို႔ႏွစ္ေယာက္

ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ စိတ္တူၾကရင္
ခေရာင္းလမ္းကိုလည္း ျဖတ္
ပန္းခင္းလမ္းကိုလည္း နင္း
ေပ်ာ္စရာ ဘ၀ၾကီးကို
လက္တြဲကာ ၾကည္ႏူးလို႔
တည္ေဆာက္ၾကမယ္။

ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ စိတ္တူၾကရင္
မာနေတြ အျပိဳင္ထား
သံုးနဲ႔ ေလးလို ေက်ာေပး
ေနာက္ျပန္လွည့္ မၾကည့္စတမ္း
ေက်ာခိုင္းလုိ႔ သြားၾကမယ္။

ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ စိတ္တူၾကရင္
ဘာမဆို အတူတူ
ႏွစ္ဦးသေဘာတူ လုပ္လို႔ရတယ္။

ဘ၀ျဖစ္အင္

ဘယ္အရာမဆို ပံုေသခ်မရ
ပံုုစံတစ္က် ျဖစ္ေအာင္
စိတ္ထဲမွာ အကြက္ခ်လည္း
လုပ္လိုက္ရတဲ့ လက္ေတြ႔က
ေျပာင္းျပန္။

ၾကိဳတင္ကာ ဘာမွမစဥ္းစား
ျဖစ္ကာမွ ျဖစ္ေလေရာ
ဇြတ္တိုးကာ လုပ္လိုက္မွ
တည့္သြားေသးတယ္။

လူ႔ဘ၀ ဇတ္ခံုမွာ
စည္းမ်ဥ္းေတြ ေဘာင္ေတြၾကား
အံ၀င္ေအာင္ တြန္းထိုးလို႔
မ်က္ေစ့ကို ရွင္ရွင္ထား
ဦးေႏွာက္ကို အနားမေပးဘဲ
မနဲေနရ။

ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘ၀ရယ္
ျဖစ္သင့္ေနတဲ့ ဘ၀ရယ္
ဒီႏွစ္ခုၾကား ဗ်ာမ်ားရတဲ့
ပါခ်ဴးရဲ႕ ျဖစ္အင္။

မၾကီးပါခ်ဴးအလွဴ

သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ မၾကီးပါခ်ဴးလည္း မအားတာနဲ႔ ပို႔စ္တင္မယ္ဆိုပီး ေရးထားတာေလးကို မတင္ျဖစ္ဘဲ ျဖစ္ေနတယ္။ စိတ္ၾကိဳက္လည္း မျဖစ္ေသးလို႔ပါ။

၀ါတြင္းကာလ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း မိဘေတြ ၀ါဆိုသကၤန္း ကပ္ခ်ိန္ဆို မၾကီး အိမ္ကို ေရာက္ေအာင္ျပန္ခဲ့တယ္။ ၀ါဆိုသကၤန္း ဆိုတာကလည္း အခ်ိန္ အကန္႔အသတ္နဲ႔ လုပ္ရတဲ့ အလွဴတစ္ခု ျဖစ္တယ္ေလ။ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ ကေန သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ အထိဘဲ လွဴလို႔ရတဲ့ အလွဴတစ္ခုပါ။ အခုလို အိမ္ျပန္ဘို႔ အေျခအေန မေပးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ သကၤန္းကပ္ဘို႔ စိတ္ကူးမိတယ္။ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္ဖို႔ မၾကီး ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက လုပ္ခ်င္ခဲ့တဲ့ အလွဴတစ္ခုပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီအလွဴကို ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုပီး မၾကီး လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ ၀ါတြင္းျဖစ္တဲ့ ၀ါေခါင္ လဆန္း (၁)ရက္ေန႔ မနက္ (၉)နရီ အခ်ိန္မွာ ၀ါဆိုသကၤန္း ကပ္ျဖစ္တယ္။ မၾကီး ကပ္ျဖစ္တဲ့ ၀ါဆိုသကၤန္းက အခုအၾကိမ္ပါဆို (၅)ၾကိမ္ေျမာက္ပါ။

မၾကီးပါခ်ဴးတို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု သကၤန္း၊ ပန္း၊ ၀တၳဳေငြ တို႕ကို ကိုင္ေဆာင္ပီး ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းကို သြားၾကပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးက ငါးပါးသီလ ခံယူေစပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးမွ ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္တို႔ထဲမွာ အပါယ္ တံခါးပိတ္တဲ့ အလွဴၾကီး (၅)ခုရွိတယ္ ဆိုတာ ေဟာၾကားပါတယ္။ အဲဒီအလွဴၾကီး (၅)ခုကေတာ့........ (၁) ကထိန္သကၤန္း ဆက္ကပ္ျခင္း။ (၂)ေန႔စဥ္မပ်က္ သိႆပတ္ဆြမ္း ေလာင္းလွဴျခင္း။ (၃) ၀ါဆိုသကၤန္း ဆက္ကပ္ျခင္း။ (၄) စာေရးတံမဲေလာင္းလွဴျခင္း။ (၅) ျမသပိတ္ဆြမ္း ဆက္ကပ္ျခင္း (ဘုရားပြဲမ်ားတယ္ မဲေဖါက္ျပီး တာ၀န္က် သံဃာေတာ္ မ်ားအား ဆြမ္းကပ္ျခင္း)တို႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္တံုးက ၀ါတြင္းကာလ မိုးတြင္းအခါမွာ သကၤန္းသံုးထည္ကိုပဲ ၀တ္ေနရတဲ့ တရား အားထုတ္ေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြ ရွိပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားဟာ သကၤန္းသံုးထည္အျပင္ မိုးေရခံသကၤန္းကိုပါ ၀တ္ရံု သံုးစြဲခြင့္ ျပဳခဲ့ပါတယ္။ မိုးေရခံ သကၤန္းအလွဴ လို႔လဲ ေခၚပါေၾကာင္းလဲ ေဟာၾကား ခဲ့ပါတယ္။

ဒီလို မိုးေရခံ သကၤန္းကို လွဴဒါန္းရတဲ့အတြက္ နိဗၺါန္ မေရာက္မီ စပ္ၾကား ေရာက္ရာဘ၀မွာ အသားအေရ ၾကည္လင္ျခင္း၊ ႏူးညံ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းျခင္း။ မိမိလိုခ်င္ရာ ေတာင့္တလိုက္တိုင္း ျပီးျပည့္စံုျခင္း။ အ၀တ္အထည္ မရွားပါးျခင္း။ ဧဟိဘိကၡဴ အေခၚခံရျခင္း ဆိုတဲ့ အက်ိဳးထူးေတြလဲ ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။

ဘုန္းေတာ္ၾကီးမွ တရားေဟာပီး ၀ါဆိုသကၤန္းနဲ႔ ၀ါဆိုပန္းကို ဆက္ကပ္ေစပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု ကလည္း ၀ါဆိုပန္းေတြ ကိုင္ေဆာင္ပီး ဘုန္းေတာ္ၾကီး ခ်ေပးသမွ် ညီညီညာညာ လိုက္ပါ ရြတ္ဆိုၾကတာ ၀မ္းေျမာက္ဘြယ္ပါ။ အမွ်ေ၀ပီးခ်ိန္မွာ သာဓုအႏုေမာဓနာ ေခၚလိုက္ရတဲ့ အရသာဟာ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ ၾကည္ႏူးရပါတယ္။

ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွ ကပၸိယက လဘက္သုတ္၊ ငွက္ေပ်ာ္ယို၊ ဆႏြင္းမကင္း၊ နာနတ္သီး တို႕ကို ခ်ေၾကြးပါတယ္။ ပါခ်ဴးတို႔လည္း စားေသာက္ပီး ေက်ာင္းတိုက္ တစ္တိုက္လံုးမွာ ရွိတဲ့ ဘုရားေညာင္ေရအိုး ေတြကို ၀ါဆိုပန္းေတြနဲ႔ ဘုရားပန္း လဲၾကပါတယ္။ ေန႔လည္ (၁၁)နာရီမွာ ဘုရားပန္းလဲ၊ ဘုရားမွာ ပန္းကပ္ပီးေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကေန ျပန္လာၾကပါတယ္။

၀ါဆိုသကၤန္း ကပ္ရာမွာ ပါလာၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္စုကို မၾကီးပါခ်ဴးက မနက္စာ ထမင္းေၾကြးပါတယ္။ အခုမွ ပါခ်ဴးတို႔ တီး၀ိုင္းပါ။ (ဟီး..... ပါခ်ဴးက အၾကြားသန္ပါဘိနဲ႔.... ခ်က္ေၾကြးရင္ ပါခ်ဴးလက္ရာကို ဘယ္သူမွ စားႏိုင္ၾကမွာမဟုတ္လို႔ ထမင္းဆိုင္မွာဘဲ ေၾကြးလိုက္ပါတယ္... :P) ေတာ္ေတာ္စားေကာင္းတဲ့ ဆိုင္ကေလးပါ။ ပင္မဟင္းေတြက ၀က္သား၊ ၾကက္သား၊ ငါးေၾကာ္ခ်က္၊ ၾကက္ဥခ်က္၊ ငါးကေလးအိုးကပ္၊ ဆိတ္သား၊ ဆိတ္သားလံုး၊ ၾကက္ျမစ္ၾကက္သဲ၊ ၀က္ပံုး၊ ၀က္ကလီစာ၊ ဆိတ္ကလီစာ၊ ၀က္အူမၾကီးခ်က္၊ ႏြားႏို႔ခ်က္၊ ၀က္အငန္ေက်ာ္။ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ဟင္း မွာလိုက္ရံုဘဲ။ ဟင္းအရံေတြက ကုလားပဲဒိုး၊ မွ်စ္ခ်ဥ္ ခ်ဥ္ေရ၊ ခ်ဥ္ေပါင္ေက်ာ္၊ ခရမ္းသီးႏွပ္၊ ငရုပ္သီးနဲ႔ငါးေျခာက္ေက်ာ္၊ ငါးပိေရ၊ တို႔စရာအစံု။ ေခါင္း မေဖၚစတမ္းပါ။ သစၥာေဖါက္တဲ့ေခါင္း ေထာင္ လုိက္စမ္းဘဲ။ ထမင္းစားပီး အခ်ိဳပြဲအေနနဲ႔ နာနတ္သီး၊ လဘက္သုတ္ စားၾကပါတယ္။

ထမင္းစားပီး ျပန္ၾကေတာ့ ေလးကန္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ စကားေတြေျပာရင္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း...........

သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ................. ၀ါဆိုသကၤန္းဆိုတာ လူေတြအမ်ားၾကီး ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားၾကီး ကုန္မွ ျဖစ္ေျမာက္တဲ့ အလွဴ မဟုတ္ပါဘူး။ မၾကီးရဲ႕ ဒုတိယအၾကိမ္ အလွဴတံုးကဆို သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မၾကီး ႏွစ္ေယာက္ထဲ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ (ေနာက္ဆံုးေန႔)မွာ သြားလွဴတာပါ။ အဓိက က သကၤန္းပါ။ ၀ါတြင္းကာလမွာဘဲ လွဴလို႔ရတဲ့ သကၤန္း အလွဴတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူငယ္ခ်င္းတို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဒီအလွဴကေလးကို လုပ္လိုက္ၾကပါလို႔ မၾကီး တိုက္တြန္း ခ်င္ပါတယ္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္ေသာ အနတၱၱ၏ ေမြးေန႔ မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၁၂၀တိုင္ စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္း ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုပီး လိုတိုင္းတ တတိုင္း ရတဲ့သူ ျဖစ္ပါေစ။